Tirana, 28 kwietnia 2017 r.
Ilir Meta (ur. 24 marca 1969 w Skrapar) w latach 1999–2002 był premierem Albanii, od 2004 przewodniczącym Socjalistycznego Ruchu na rzecz Integracji (LSI). Od 2013 był przewodniczącym parlamentu albańskiego.
Życiorys
Ilir Meta ukończył studia z zakresu ekonomii politycznej na uniwersytecie w Tiranie. W czasie studiów działał w organizacjach studenckich (FRESH).
Od 1993 był jednym z wiceprzewodniczących Socjalistycznej Partii Albanii, w jej kierownictwie odpowiadał za współpracę międzynarodową. W wyborach 1997 roku zdobył mandat deputowanego z okręgu Korcza. We wrześniu 1998 roku został wicepremierem. Od 29 października 1999 do 22 lutego 2002 zajmował urząd premiera Albanii.
W 2004 opuścił Socjalistyczną Partię Albanii i założył własną partię, Socjalistyczny Ruch Integracji (LSI). Po wyborach parlamentarnych z czerwca 2009, LSI zawiązał koalicję z Demokratyczną Partią Albanii premiera Salego Berishy. 17 września 2009 w drugim gabinecie premiera Berishy objął funkcję wicepremiera i ministra spraw zagranicznych. 16 września 2010, zachowując stanowisko wicepremiera, został ministrem gospodarki, handlu i energii[1].
10 września 2013 zostały wybrany na przewodniczącego jednoizbowego parlamentu tego kraju – Zgromadzenia Albanii[2].
Jest żonaty (żona Monika Kryemadhi), ma troje dzieci. Włada biegle angielskim i włoskim.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ilir_Meta
W dzisiejszym głosowaniu wzięło udział 89 deputowanych (na 140). Głosów za oddano 87, 2 głosy były przeciw. Opozycja wybory zbojkotowała.Wymagana większość wynosi 71 głosów.
Art. 87 Konstytucji Albanii stanowi:
1. Kandydata na Prezydenta proponuje Zgromadzeniu grupa złożona z nie mniej niż 20 deputowanych.
2. Prezydent wybierany jest w głosowaniu tajnym i bez debaty przez Zgromadzenie większością trzech piątych głosów wszystkich jego członków.
3. Jeżeli w pierwszym głosowaniu nie zostanie osiągnięta wymagana większość, w ciągu 7 dni od zakończenia pierwszego głosowania przeprowadza się drugie głosowanie.
4. Jeżeli także w drugim głosowaniu nie zostanie osiągnięta taka większość, w ciągu 7 dni przeprowadza się trzecie głosowanie.
5. Jeżeli kandyduje więcej niż dwóch kandydatów i żaden z nich nie uzyska wymaganej większości, w ciągu 7 dni przeprowadza się czwarte głosowanie z udziałem dwóch kandydatów, którzy otrzymali największą liczbę głosów.
6. Jeżeli również w czwartym głosowaniu żaden z dwóch kandydatów nie otrzyma wymaganej większości, przeprowadza się piąte głosowanie.
7. Jeżeli również w piątym głosowaniu żaden z dwóch kandydatów nie otrzyma wymaganej większości, Zgromadzenie zostaje rozwiązane i w ciągu 60 dni przeprowadza się nowe wybory powszechne.
Dzisiaj właśnie (28 kwietnia 2017 roku) odbyło się głosowanie czwarte.
Gazeta Prawna podaje:
Porzucając starania nawiązania dialogu z bojkotującą prace parlamentu opozycją, albańscy deputowani wybrali w piątek w czwartej turze na stanowisko prezydenta Ilira Metę, dotychczasowego przewodniczącego parlamentu.
Kandydaturę Mety formalnie poparł rząd socjalisty Ediego Ramy. Podczas głosowania na sali było obecnych 89 spośród 140 deputowanych parlamentu. 87 z nich oddało głos na Ilira Metę.
Ceremonia zaprzysiężenia nowego prezydenta jest zaplanowana na 24 lipca. Ilir Meta przejmie stanowisko po Bujarze Nishanim.
Była to czwarta tura wyborów prezydenta w Albanii. Wybór nowej głowy państwa był opóźniony o dwa tygodnie z powodu trwającego od lutego bojkotu prac parlamentu przez opozycję, która odmówiła uczestnictwa w dialogu. Po trzeciej nieudanej próbie wyboru prezydenta, która miała miejsce w czwartek, rząd stwierdził, że parlament nie powinien dłużej zwlekać z wyborem.
Parlament może wybierać nowego prezydenta maksymalnie do pięciu razy. Kandydatów na prezydenta zgłasza co najmniej 20-osobowa grupa deputowanych. Prezydent, sprawujący urząd przez pięć lat, pełni jedynie funkcje ceremonialne.
Opozycja domaga się powołania rządu technicznego, który będzie miał za zadanie zorganizowanie 18 czerwca wyborów parlamentarnych.
Życie polityczne w Albanii charakteryzuje się silną nieufnością przeciwstawnych bloków, wzajemnie oskarżających się o korupcję. Wyniki kolejnych wyborów są kontestowane przez przegranych, którzy wyprowadzają swych zwolenników na ulice. (PAP)
Źródło: